Toen zuster Johanna op 1 februari 1986 afscheid nam, was ze 65 jaar en had zij er 25 jaar als wijkverpleegkundige in Gilze opzitten. Ze vertrok als laatste religieuze in de wijk; de zusters Franciscanessen van de Elisabethstichting waren zeventig jaar bij de wijkverpleging in Gilze betrokken geweest. Zuster Johanna werkte eerst als leek in de verpleging - haar eigen naam was Van de Maagdenberg. Op het moment dat ze naar Gilze kwam, trad ze in bij de Franciscanessen.
‘Er zijn maar weinig deuren in Gilze, Hulten en Molenschot waar ik nooit binnen ben geweest’, zei ze bij haar afscheid. Toen ze begon in Gilze hadden de wijkverpleegsters ‘de zorg vanaf het ongeboren kind tot en met de dood’. Zuster Johanna reed ’s morgens altijd haar route langs de patiënten.
In haar 25 jaar wijkverpleging veranderde er veel. Van de structuren binnen de kruisvereniging tot de hulpmiddelen en apparaten, die aanzienlijk verbeterden.
Zuster Johanna kreeg bij haar afscheid voor haar verdiensten de eremedaille van Oranje-Nassau in zilver uitgereikt.
