In 1819 werd er een statuut voor plattelandsgemeenten opgesteld, het zogenaamde ‘Reglement van Bestuur voor het Platte Land, in de Provincie Noord-Braband’. Hierin stonden ook de taken en bevoegdheden van de schout (burgemeester) op het gebied van brandbestrijding. Zo moest hij waken voor ‘de onvoorzigtigheid in de behandeling van Vuur en Licht’. Ook werd de schout belast met een terugkerende schouw van smederijen, ovens en andere stookplaatsen.
Een nieuw bestuursreglement van 1825 werkte deze taken nog wat verder uit. De provincie stelde in 1828 een nieuw brandweerreglement vast, dat allerlei zaken op het gebied van de beperking van het brandgevaar en de brandbestrijding regelde. Het efficiënte gebruik van de brandspuit en het bevorderen van de bekwaamheid van de brandmeesters, behoorden tot de taken van de burgemeester.