De veestapel was lange tijd niet groot in onze gemeente. Pas in de negentiende eeuw nam de omvang ervan geleidelijk toe, maar dat veranderde weinig aan het feit dat hier op de zandgronden de kwaliteit van het vee niet zo best was: een mengvorm van allerlei rassen en kleuren. De koeien waren klein en schraal. Aan het eind van de negentiende eeuw kwam hier geleidelijk aan verandering in. De mestkalveren kregen een goede naam; ze werden op de veemarkten goed verhandeld. Die betere naam had zeker ook te maken met het ‘beweiden en hooijen’ op de kleigronden in de dorpen in de buurt van de Biesbosch. Veel boeren van hier deden dat.
Ook speelde mee, dat zij in de dorpen rond de Biesbosch in aanraking kwamen met drukbezochte Gelderse en Hollandse veemarkten.
