Onze bodem is in de loop van miljoenen jaren ontstaan. Voor de overzichtelijkheid delen we die jaren in twee tijdvakken in: het pleistoceen en het holoceen.
We leven nu in het holoceen; dat is ongeveer tienduizend jaar geleden begonnen. In dit tijdvak hebben zich op lage natte plaatsen in het landschap veenlagen gevormd. Die laagtes ontstonden door erosie (afslijten van de bodem) als gevolg van de ontbossing. Bij regen en bij overstroming van de riviertjes spoelde het fijn lemige zand weg en dat zette zich elders weer af en vormde daar heuveltjes. In de lage gebieden tussen die heuveltjes, vormden zich kleiachtige lagen veen. De afgestorven planten kregen geen kans om te vergaan, ze stapelden zich op en vormden zo veenlagen.
De bodem van onze dorpen bestaat grotendeels uit een zandplateau dat is samengesteld uit afzettin-gen van klei, leem en zand uit de ijstijden, later afgedekt met stuif- en dekzanden.
Aan de oostkant van Rijen ligt een laag gebied en hier heeft de rivier de Donge met haar vele zijtakken een grote rol bij de vorming van de bodem gespeeld. Vele eeuwen lang liep dit lage gebied in winter en voorjaar gemakkelijk onder water en dan zetten zich lichte materialen als klei en leem op de bodem af. Tussen de bossen in dit moerassige gebied ontstonden dalen en daar bleef altijd water staan; zo kon er veen ontstaan.
