Vanaf juli 1820 was het te allen tijde ten strengste verboden om paarden of ossen die voor een kar of ander voertuig gespannen waren, door het dorp of binnen het gebied met huizen te laten draven. De voerman moest altijd naast het paard lopen. Er stond een behoorlijke boete op. Dit had vooral te maken met het geluid (het ratelen van de wielen met ijzeren banden), maar zeker ook met de veiligheid.