In 1800 had Rijen alles bij elkaar 417 inwoners en bestond uit:
- het dorp samen met enkele buurtschappen;
- akkers die vooral aan de oostzijde lagen, meest tussen de Hoog- en de Leegstraet;
- heidegebied, voornamelijk aan de zuid- en de westzijde;
- beemden (graslanden) in het Rijens Broek of de Gilse Vucht;
- beekdalen langs de verschillende ‘leien’ (waterstroompjes) en langs De Donge.
Uit het oogpunt van veiligheid gingen mensen bij elkaar wonen; op die manier ontstonden er in onze streek in de loop van de tijd verschillende kleine buurtschappen. Zo waren er de Haensbergh, de Leegstraet, de Hoogstraet, Den Heikant, Den Hoek en het Laereind. Boerderijtjes met een klein gebied van in cultuur gebrachte gronden. Het hoogste punt in het landschap lag bij de Haensbergh en het is daarom ook niet onwaarschijnlijk, dat daar de eerste bewoning te vinden is geweest. In de akte van 1404, waarin Rijen voor het eerst werd genoemd, is sprake van ene Jan van den Haenberghen, genoemd naar de buurtschap de Haansberg.