Dokter de Steenhuijsen-Piters was 28 toen hij in 1943 als assistent begon in de huisartsenpraktijk van dokter Hoeks in Gilze. Vijf jaar later, in 1948, werd hij zijn compagnon. In eerste instantie ging hij samen met zijn vrouw bij de familie Simons wonen. In 1950 liet hij op de hoek Oranjestraat / Abdis van Thornstraat een dokterswoning met praktijkruimte bouwen. Toen dokter Hoeks op 1 januari 1952 zijn praktijk neerlegde, nam De Steenhuijsen-Piters die over en werkte hij voortaan vanuit zijn nieuwgebouwde woning. Hij had een drukke praktijk. Hij hield spreekuur, bezocht patiënten en deed bevallingen.
In 1956 werd hij ziek; dokter B.C.L. Starmans verving hem in zijn praktijk. Toen De Steenhuijsen-Piters begin 1957 weer hersteld was, vroeg hij dr. Starmans om voortaan in loondienst in zijn praktijk te werken. Op 1 januari 1958 associeerden de beide artsen en ze verdeelden de patiënten over twee praktijken.
In datzelfde jaar, 1958, kwam De Steenhuijsen-Piters in conflict met het bestuur van het Wit-Gele Kruis. Dit liep zo hoog op dat het op een gegeven moment zelfs het dorp verdeelde.
Dokter De Steenhuijsen-Piters overleed in december 1971 in Gilze op 56-jarige leeftijd. Dr. J.C.A. van den Bergh nam zijn praktijk over.
