Dokter Wilhelmus Robertus Petrus Hoeks kwam in 1912 naar Gilze. Hij had net zijn doktersbul gehaald en ging in pension bij de hoofdmeester van de openbare school in Gilze, J. van den Wildenberg. Hij was 26 jaar oud. Toen hij in 1915 met Louise M.H.C. de Bruyn uit Breda trouwde, had hij net het huis ‘Sunny Home’ van dokter Blom aan de Nieuwstraat gekocht. In de beginjaren fietste hij naar zijn patiënten in Gilze; lag er sneeuw dan leende hij een paard. Later gebruikte hij een motor voor zijn visites en nog later een auto. Zijn patiënten woonden ook in Hulten, Molenschot en Rijen; Rijenaren kregen pas in 1920 een ‘eigen’ huisarts.
Dokter Hoeks werd in 1936 benoemd tot gemeentearts, die jaarlijks een bedrag kreeg voor de geneeskundige verzorging van de armen.
Tijdens de oorlog kregen Hulten en Gilze met bombardementen en beschietingen te maken, die veel doden en gewonden tot gevolg hadden. Dokter Hoeks verleende hierbij met een groep EHBO-ers eerste hulp. Hij was lange tijd de enige arts in Gilze. Maar de bevolking groeide en het aantal patiënten steeg. Daarom haalde hij in 1943 dokter H. de Steenhuijsen-Piters als assistent binnen in zijn praktijk. In januari 1948 associeerde hij zich met hem en hielden ze voortaan samen praktijk.
Dokter Hoeks was jarenlang voorzitter en medisch adviseur van het Wit-Gele Kruis. Ook van de RK Sportvereniging was hij vele jaren voorzitter. Bij de EHBO-cursussen had hij de rol van docent. Op 1 januari 1952 – dus na veertig jaar - legde hij zijn werk als huisarts neer. Hij droeg zijn praktijk over aan zijn compagnon dokter De Steenhuijsen-Piters. Hij bleef in Gilze en overleed daar in 1954 op 68-jarige leeftijd.
