De Duitse bezetter had in september 1940 behoefte aan een brandweerkorps in de buurt van het vliegveld in Hulten. Op 5 september 1940, de dag na de noodlottige crash van de Heinkel in de Nieuwstraat in Gilze, benoemde het college van burgemeester en wethouders onder druk van de bezetter dan ook acht inwoners van Hulten tot lid van een nieuw plaatselijk brandweerkorps. W. Bakermans werd aangewezen als opperbrandmeester. Daarmee was het brandweerkorps Hulten een feit. In het daaropvolgende jaar vertrokken oude of kwamen nieuwe leden. Het ging allemaal heel moeizaam. Een dik jaar later besloot de gemeente de brandweerkorpsen van Molenschot én van Hulten op te heffen in verband met een reorganisatie. Het materieel moesten ze respectievelijk in Gilze en in Rijen inleveren. Op 1 december 1941 viel definitief het doek voor het brandweerkorps Hulten.