Door de aanwezigheid van steenfabrieken in de gemeente, ontstonden er her en der nogal wat leemkuilen. De afgegraven leem was nodig voor de baksteenfabricage. Die leemkuilen werden bijvoorbeeld gebruikt als ijsbaan, maar de leemkuil van de N.V. Vissenberg in Molenschot, op de plek waar nu de chalets van de Visvijver staan, was sinds 1934 in gebruik als zwembad. Midden in het zwembad was een hek geplaatst, omdat de pastoor problemen had met gemengd zwemmen. Vrouwen moesten aan de ene kant zwemmen, mannen aan de andere. Inwoners van Molenschot waren niet zo’n zwemliefhebbers en hadden in de crisistijd ook niet zoveel geld om aan een zwembadbezoek te besteden; de meeste bezoekers van het zwembad kwamen daarom uit het Rotterdams vakantiekamp.