De laaggelegen delen aan de oostkant van de gemeente Gilze en Rijen hadden jarenlang te kampen met wateroverlast. Het was vaak moeilijk om in natte jaargetijden de eigen percelen te bereiken. De afwatering was er onvoldoende. En vooral in Rijen was er veel overlast van afvalwater van de looierijen. In de jaren 1922/1923 kwam het Waterschap van de grond en die verbeterde de waterlopen in het Rijens Broek. Dat had wel een gunstig effect op de waterstand van het Rijens gebied. Maar het bleef te nat.
Met de ontwikkelingen in de landbouw en de opvatting dat het steeds meer en groter moest, werd in Rijen in de jaren vijftig al over een mogelijke ruilverkaveling gesproken. De percelen waren te klein en te veel versnipperd. De boeren wilden van de percelen die soms erg ver uit elkaar lagen, één groot perceel maken.
In 1955 stemden de leden van de Boerenbond in Rijen in met het aanvragen ervan. In 1958 sloten ook Gilze en Bavel zich aan, maar het zou nog een aantal jaren duren voordat ze met de ruilverkaveling konden beginnen.
