In 1950 vond de Rijksdienst voor Oudheidkundig Bodemonderzoek bij de toren in het schip van de kerk in Gilze een klokkengieterij. De cirkelvormige kern van de gieterij was met leem gemetseld van voornamelijk oranjerode bijgekapte bakstenen van 38 x 20 x 9,5 centimeter groot. Gedeelten van de lemen mantel van de gietvorm waren nog aanwezig. In de kern was met steenkool gestookt. Aan de gietkuil was te zien, dat de gieterij uit begin 16e eeuw dateerde.
In deze gieterij werd de klok gegoten, die in de kleine toren op de kerk hing. Dit klokje met het jaartal 1615 erin, is 50 cm in doorsnee, 37 cm hoog en weegt 50 kg. Het is in de oorlog voorzien van de letter M (monument). De Duitse bezetter vorderde het in 1943. Het klokje werd later teruggevonden in het Kapucijnerklooster in Babberich bij Zevenaar. In 1946 kwam het terug naar Gilze. In 1952 werd het in de grote kerktoren bij de andere klokken gehangen. Nu maakt het deel uit van de klokkenstoel op het kerkhof in Gilze.