Gilze kreeg in 1863 op proef van de gemeenteraad een botermijn (veiling met afslag). Daar hadden de boeren om gevraagd. Enkele jaren later kwamen er veel klachten van de boeren binnen. Ze klaagden over onregelmatigheden bij de verkoop van boter. Er werd meer gelet op de verkoop van winkelwaren en veevoer, dan op de kwaliteit van de boter. Om dit tegen te gaan en ook om kooplieden uit andere plaatsen te trekken, ging de gemeente in overleg met de boeren. Er kwam een commissie van vijf personen om met de gemeente te onderhandelen. Alle oude bepalingen verdwenen; burgemeester en wethouders maakten samen met de commissie een nieuw reglement, in de hoop daarmee de onregelmatigheden voortaan te voorkomen.